Największe wśród osiedli tanich mieszkań, jakie powstały w Polsce w 20-leciu międzywojennym. Usytuowane na Kole po obu stronach ul. Obozowej, posiadało 1000 mieszkań w 19 blokach oraz dom socjalny (obecnie Wolskie Centrum Kultury przy ul. Obozowej 85). Osiedle powstało w latach 1935-1938, z inicjatywy Towarzystwa Osiedli Robotniczych – awangardowej, lewicującej organizacji, która
za cel stawiała sobie poprawę życia robotników poprzez budowę tanich, funkcjonalnych i nowoczesnych mieszkań.
Głównymi projektantami osiedla byli Roman Piotrowski i Aleksander Brzozowski. Powstały tu dwa rodzaje bloków – pierwsze, po północnej stronie ul. Obozowej, to bloki korytarzowe z łącznikami, w których sytuowano pralnie i łazienki, z wewnętrzną ulicą – główną osią komunikacyjną osiedla. Drugi typ – to klatkowce, po południowej stronie, z większymi mieszkaniami niż po drugiej stronie ulicy. Nowatorskim rozwiązaniem było ustawienie bloków prostopadle do ulicy. Osiedle posiadało nowoczesną infrastrukturę: dom socjalny, sklepy; doprowadzono tu także linię tramwajową oraz instalacje: gaz, wodę, elektryczność