Strona główna
 
Bohaterowie Powstania walczący na Woli
Jan Kajus Andrzejewski, pseud. „Jan”, „Jan Ż”, „Jan Żelechowski” - uczestnik Powstania Warszawskiego, dowódca brygady dywersyjnej „Broda”. 5 sierpnia 1944 r. uczestniczył w zdobyciu „Gęsiówki”. Następnego dnia razem z częścią batalionu „Zośka” odzyskał wolskie cmentarze: Kalwiński i Ewangelicki. Poległ ostatniego dnia sierpnia 1944 r. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Na Powązkach Wojskowych znajduje się symboliczna mogiła z jego nazwiskiem.
(foto: www.powstanie-warszawskie-1944.pl)










Krzysztof Kamil Baczyński, pseud. „Jan Bugaj”, „Krzyś”, „Jan Krzyski”, „Krzysztof”, „Piotr Smugosz”, „Krzysztof Zieliński” - poeta, żołnierz AK, powstaniec warszawski. Członek batalionu „Zośka”, następnie od lipca 1944 r. zastępca dowódcy plutonu w batalionie „Parasol”. Ginie 4 sierpnia 1944 r. w Pałacu Blanka odcięty od macierzystego oddziału.
(foto: www.11sdh.dzs.pl)









Stefan Klemens Bałuk, pseud. „Starba”, „Kubuś”, „Michał Bałucki”, „Michał Zawistowski” - uczestnik Powstania Warszawskiego, fotoreporter wojenny. Walczył w szeregach batalionu „Pięść”. Wsławił się m. in. przedarciem przez niemieckie pozycje w rejonie dworca gdańskiego. Dokumentował powstańcze życie. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. (foto: pl.wikipedia.org)












Ryszard Mieczysław Białous, pseud. „Jerzy”, „Zygmunt”, „Taran” - instruktor harcerski, podczas Powstania Warszawskiego dowódca batalionu „Zośka”, a po śmierci Jana Kajusa Andrzejewskiego („Jan”) stanął na czele brygady „Broda”. Po upadku powstania znalazł się w niewoli niemieckiej. Od 1948 mieszkał w Argentynie, gdzie zmarł w 1992 r. Odwiedził Warszawę w 30 rocznicę Powstania Warszawskiego. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. (foto: pl.wikipedia.org)












Adam Borys, pseud. „Pług” - pierwszy dowódca batalionu „Parasol”. Brał udział w przygotowaniu zamachu na Kutscherę. Ciężko ranny podczas walk na Woli. Zmarł w 1986 r. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. (foto: www.batalion_parasol.w.interia.pl)














Juliusz Bogdan Deczkowski, pseud. „Laudański” - powstaniec warszawski, uczestnik akcji uwalniania więźniów obozu „Gęsiówka”. 8 sierpnia postrzelony w walkach o Cmentarz Ewangelicki. Autor m.in. „Wspomnienia żołnierza baonu AK „Zośka” oraz współautor „Pamiętnika żołnierzy baonu „Zośka”. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. (foto: www.powstanie-warszawskie-1944.pl)













Jan Mazurkiewicz, pseud. „Jan”, „Sęp”, „Zagłoba”, „Radosław” - dowódca Zgrupowania „Radosław” podczas Powstania Warszawskiego. 11 sierpnia 1944 został ciężko ranny w walkach na ul. Stawki. Powrócił jednak do dowodzenia swoimi oddziałami mimo niewyleczonych ran. Zmarł w 1988 r. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
(foto: pl.wikipedia.org)











Franciszek Władysław Mazurkiewicz, pseud. „Niebora” - dowódca batalionu „Miotła” w Powstaniu Warszawskim. Batalion ten wsławił się m.in. opanowaniem budynku Polskiego Monopolu Tytoniowego przy ul. Pawiej i udziałem w zdobyciu dwóch niemieckich czołgów „Pantera”. Poległ 11 sierpnia 1944 r. w ciężkich walkach na ul. Stawki. Odznaczony został Orderem Virtuti Militari. Pochowany został na Powązkach Wojskowych.
(foto: pl.wikipedia.org)











Wacław Micuta, pseud. „Wacek” - oficer do zadań specjalnych batalionu „Zośka”. Autor szkicu natarcia na „Gęsiówkę”. Dowodził bezpośrednio jednym z czołgów biorących udział w tej akcji. Podczas powstania został awansowany do stopnia kapitana. Zmarł w 2008 r. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
(foto: www.powstanie-warszawskie-1944.pl)












Leon Nowakowski, pseud. "Lig" twórca pułku Narodowych Sił Zbrojnych im. Sikorskiego, w czasie Powstania warszawskiego twórca i pierwszy dowódca zgrupowania Chrobry II. Poległ 4 września przy Królewskiej 27.

Witold Pilecki, pseud. „Witold”, „Druh”, „Tomasz Serafiński” - rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, organizator ruchu oporu w Auschwitz-Birkenau. W Powstaniu Warszawskim dowodził zgrupowaniem Chrobry II. Skazany przez komunistyczne władze na karę śmierci, wyrok wykonano w 1948 r. Kawaler Orderu Orła Białego, odznaczony także m.in. Krzyżem Walecznych. (foto: www.podziemiezbrojne.blox.pl)













Henryk Poznański, pseud. „Bystry” - uczestnik powstania w getcie w 1943 r. i Powstania Warszawskiego w 1944 r. 5 sierpnia został uwolniony z „Gęsiówki”. Wstąpił w szeregi batalionu „Parasol”. Został łącznikiem ze względu na znajomość podziemnych połączeń kanałów (znał je z okresu powstania w getcie którędy donosił broń oraz żywność). Służąc w batalionie „Parasol”, przeprowadził pod koniec sierpnia 1944 r. gen. Tadeusza „Bora” Komorowskiego i sztab KG AK ze Starówki do Śródmieścia. Zginął 17 września, wychodząc z włazu kanałowego.

Józef Andrzej Szczepański, pseud. „Ziutek” - poeta, powstaniec warszawski, żołnierz batalionu „Parasol”. Uczestnik walk na Woli m.in. o tzw. pałacyk Michla (Michlera; zlokalizowany na ul. Wolskiej 40). Upamiętnił go w powstańczej piosence swojego batalionu. Później przedostał się do Śródmieścia, gdzie zmarł 10 września 1944 r. wskutek odniesionych ran. Autor wiersza „Czerwona zaraza”, który wyrażał rozgoryczenie z powodu bezczynności Armii Czerwonej wobec Powstania Warszawskiego.
(foto: www.sppw1944.org)










Jerzy Eugeniusz Zborowski, pseud. „Jeremi”, „Jurek”, „Jurek Kowalski”, „Kajman Okularnik”, „Jurek Żoliborski” – harcmistrz, podczas Powstania Warszawskiego dowódca batalionu „Parasol”. Wraz z batalionem przeszedł cały szlak bojowy Zgrupowania „Radosław”. Zmarł we wrześniu 1944 r. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych.
(foto: www.batalion_parasol.w.interia.pl)

 
 
wolska bajkapowstancza wolaNasza Chłodnaparki wolikurier