Kościół p.w. Miłosierdzia Bożego i Świętej Faustyny | |
| ul. Żytnia 1, Warszawa | |
| W 1862 r. powstało w Warszawie Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Siostry mieszkały w domu przy ul. Żytniej. W jednym z pomieszczeń urządziły sobie kaplicę, która w 1863 r. przeniosły do budynku obok. W 1872 r. rozpoczęto budowę nowej, murowanej kaplicy wg projektu architekta Władysława Kosmowskiego. W tym samym roku poświecono kamień węgielny. W ciągu roku powstała kaplica. By zamaskować sakralny charakter budowli, wyglądem przypominała kamienicę z płaskim dachem. Świątynia posiadała jedną nawę z ołtarzem głównym. Pod koniec XIX w. kaplica otwarta była dla osób z zewnątrz tylko raz w roku - na Wielkanoc. W latach 1936-38 rozbudowano kaplicę: dodano nawę boczną, chór i dzwonnicę. Podczas okupacji niemieckiej świątynia znalazła się w bezpośrednim sąsiedztwie getta żydowskiego. Siostry pomagały uciekinierom. 9 sierpnia 1944 r. siostry zostały wywiezione do obozu przejściowego w Pruszkowie. Niemcy podpalili wszystkie zabudowania. Już w styczniu 1945 r. do Warszawy powróciła część sióstr i wychowanek. Zamieszkały w ocalałych piwnicach. Ale dopiero 26 maja 1973 r. na dziedzińcu miedzy kaplica a domem odprawiono pierwszą po wojnie mszę św. Odtąd nabożeństwa odbywały się regularnie. Wreszcie w 1977 r. uzyskano pozwolenie na odbudowę świątyni. W 1980 r. została erygowana nowa parafia z dawną kaplicą sióstr magdalenek, podniesioną do rangi kościoła parafialnego. Postanowiono zachować ruiny kościoła, jako świadka wydarzeń ostatniej wojny. Kościół przykryto szklanym dachem, wyrównano i częściowo otynkowano mury. W latach 1980-89 parafia przy ul. Żytniej stała sie ośrodkiem niezależnej działalności kulturalnej. Tu 5 kwietnia 1985 r. odbyła sie głośna prapremiera "Wieczernika" E. Brylla, w reżyserii A. Wajdy. | |
|
Galeria:
 |
|
