- Park im. J. Sowińskiego (pomnik gen. J. Sowińskiego)
- ul. Wolska 140a (krzyż)
- ul. Wolska 140a (Reduta 56)
- ul. Wolska 140a (płaskorzeźba gen. J. Sowińskiego)
- ul. Wolska 140a (dwie tablice nagrobne obok kościoła - 1831 r.)
- ul. Wolska 180/182 (Rzymskokatolicki Cmentarz Wolski)
W 1931 roku w stulecie śmierci generała Józefa Sowińskiego - legendarnego obrońcy Woli, dowódcy Reduty Wolskiej, ogłoszony został konkurs na projekt jego pomnika. Jego odsłonięcie nastąpiło 6 lat później. Brązowy posąg generała Józefa Sowińskiego stoi na wysokim cokole. Ubrany w płaszcz generalski stoi przy kole armatnim. Postać bohatera ujęta została w chwili, gdy obserwuje on beznadziejność sytuacji reduty i walczących na niej polskich żołnierzy, gdy postanawia walczyć do końca. Stoi więc w pozycji wyprostowanej, wspierając się n kuli, która zastępowała mu obcięta nogę. Lewą ręką trzyma dopiero co odjętą od oczu lunetę polową.
Od północno-wschodniej strony placu przy kościele św. Wawrzyńca stoi na postumencie krzyż z postacią Chrystusa. W miejscu dzisiejszego Cmentarza Prawosławnego i kościoła św. Wawrzyńca, podczas Powstania Listopadowego w 1831 roku znajdowała się słynna Reduta Wolska, dowodzona przez generała Józefa Sowińskiego. Generał zginął przebity bagnetami. Bohaterski opór dowódcy szańca wpisał się na trwałe do tradycji walk niepodległościowych i stał się symbolem prawdziwego patriotyzmu. Jego męstwo uczczono pamiątkowym krzyżem, który stoi na wale frontu. W murach kościoła św. Wawrzyńca po dziś dzień tkwią kule armatnie. Upamiętnia on także rzeź ludności wolskiej, jakiej dokonali hitlerowcy 5 sierpnia 1944 roku.
W miejscu dzisiejszego Cmentarza Prawosławnego i kościoła św. Wawrzyńca, podczas Powstania Listopadowego w 1831 roku znajdowała się słynna Reduta Wolska, dowodzona przez generała Józefa Sowińskiego. Przez dwa dni walki stanowiła główny szaniec obronny stolicy. Obstrzał prowadzony przez wojska rosyjskie z ponad 100 armat odpierało zaledwie tysiąc stu czterdziestu polskich żołnierzy uzbrojonych w 13 dział. Generał Sowiński bronił się oparty o armatę. Zginął przebity bagnetami. Bohaterski opór dowódcy szańca wpisał się na trwałe do tradycji walk niepodległościowych i stał się symbolem prawdziwego patriotyzmu. W murach kościoła św. Wawrzyńca po dziś dzień tkwią kule armatnie.
W murach zewnętrznych kościoła św. Wawrzyńca, od strony południowej umieszczono tablicę z płaskorzeźbą ku czci generała Józefa Sowińskiego - legendarnego obrońcy Woli, dowódcy Reduty Wolskiej. Bezprzykładna ofiarność generała - inwalidy i jego śmierć, jak chciała tradycja lokalna, na stopniach ołtarza bądź na lawecie armatniej, przerodziła się w niezwykle barwną legendę patriotyczną. Generał Sowiński stał się niekwestionowanym patronem Woli.
W dwóch mogiłach, przykrytych płytami nagrobnymi, pochowano szczątki 40 poległych w 1831 roku żołnierzy 8 Pułku Piechoty Liniowej.
Rzymskokatolicki Cmentarz Wolski, założony w 1874 roku jest miejscem szczególnym. Podczas obydwu wojen w tym miejscu trwały zacięte walki o niepodległość. W okolicach kaplicy w czasie Powstania Warszawskiego hitlerowcy dokonywali masowych mordów ludności cywilnej. Świadczą o tym tablice umieszczone na cokole pomnika a także liczne groby z okresu II Wojny Światowej, szczególnie z okresu Powstania Warszawskiego. Pierwsza tablica poświęcona jest pamięci wszystkich poległych za Ojczyznę w wojnie w latach 1914-1918. Druga tablica przypomina o ofiarach barbarzyństwa hitlerowskiego w czasie powstania w 1944 roku. 5 sierpnia przy ul. Wolskiej 102, 104, 105, 107 rozstrzelano setki ludzi (na tablicy wymieniono liczne nazwiska.
